การต่อสู้ในบ้านและการต่อสู้ในวัง

ซ่งหรูอี้เข้าไปอยู่ในวังหลวงมาสิบกว่าปี ในที่สุดก็จะได้ออกมาเห็นเดือนเห็นตะวันแล้ว แต่เพียงเพราะฮ่องเต้ทรงเหลือบมองโดยไม่ตั้งใจ จึงถูกฉุนกุ้ยเฟยอิจฉา กล้อนผม ตัดนิ้ว ควักลูกตา และปาดคอฆ่านางทิ้ง น้องสาวของซ่งหรูอี้เฝ้ารอนางกลับมาด้วยความยินดี แต่กลับคิดไม่ถึงว่าสุดท้ายจะได้ร่างที่ไร้วิญญาณกลับมาแทน ซ่งจืออี้จึงตัดสินใจก้าวเข้าสู่วังหลวงเพื่อแก้แค้น ดำเนินแผนร้ายทุกวิธี แต่หลังจากเปิดโปงความผิดของฉุนกุ้ยเฟยได้แล้ว กลับพบว่าฆาตกรที่อยู่เบื้องหลังการตายของพี่สาวคือคนอื่น......

ซ่งหรูอี้เข้าไปอยู่ในวังหลวงมาสิบกว่าปี ในที่สุดก็จะได้ออกมาเห็นเดือนเห็นตะวันแล้ว แต่เพียงเพราะฮ่องเต้ทรงเหลือบมองโดยไม่ตั้งใจ จึงถูกฉุนกุ้ยเฟยอิจฉา กล้อนผม ตัดนิ้ว ควักลูกตา และปาดคอฆ่านางทิ้ง น้องสาวของซ่งหรูอี้เฝ้ารอนางกลับมาด้วยความยินดี แต่กลับคิดไม่ถึงว่าสุดท้ายจะได้ร่างที่ไร้วิญญาณกลับมาแทน ซ่งจืออี้จึงตัดสินใจก้าวเข้าสู่วังหลวงเพื่อแก้แค้น ดำเนินแผนร้ายทุกวิธี แต่หลังจากเปิดโปงความผิดของฉุนกุ้ยเฟยได้แล้ว กลับพบว่าฆาตกรที่อยู่เบื้องหลังการตายของพี่สาวคือคนอื่น......

แพทย์ยอดอัจฉริยะทะลุมิติมาเป็นพระชายาอ๋อง เพิ่งมาถึงก็ได้พบกับคนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส เธอเข้าไปรักษาด้วยยึดมั่นในจรรยาบรรณแพทย์ แต่กลับถูกใส่ร้ายอย่างไม่เป็นธรรม พระชนก (บิดาของฮ่องเต้) อาการป่วยอยู่ในภาวะวิกฤติ เธอพยายามคิดหาวิธีช่วยหลือ แต่ถูกท่านผู้ร้ายกาจที่ชิงชังนั่นกล่าวโทษ เป็นคนดีมันยากจริงๆ หรือไง ผู้ชายคนนี้วัน ๆ ลอบกัดเธอก็ช่างแล้ว ที่ทนไม่ได้ที่สุดคือเขายังคิดจะตบแต่งชายารองมาทำให้เธอสะอิดสะเอียน ท่านอ๋องผู้ร้ายกาจกล่าวอย่างเย็นชา "เจ้ามีคุณธรรมและความสามารถอะไรถึงทำให้ข้าชิงชังเจ้า ข้าแค่รังเกียจเจ้า พอเห็นเจ้าทีไรก็รู้สึกสะอิดสะเอียน" หยวนชิงหลิงยิ้มชื่นมื่นพลางกล่าว "แล้วข้าไม่เกลียดท่านอ๋องตรงไหน แค่คนอื่นเขาเป็นผู้มีปัญญาความรู้ ไม่อยากฉีกหน้าก็เท่านั้น" ท่านอ๋องผู้ร้ายกาจหัวเราะเยาะกล่าว "เจ้าอย่าคิดว่าเจ้าอุ้มท้องลูกของข้า ข้าก็จะยอมรับพระชายาอย่างเจ้า ดื่มยาถ้วยนี้ซะ แล้วข้ากับเจ้าเราสองขาดจากกัน อย่ามาขัดขวางข้าตับแต่งกับคุณหนูรองตระกูลฉู่" หยวนชิงหลิงหรี่ตาโค้งลงแล้วพูดต่อไป "ท่านอ๋องช่างชอบพูดเรื่องน่าขันจริงๆ ท่านจะแต่งก็แต่ง ข้ามีลูกที่ข้าเลี้ยงแล้วค่อยแต่ง ใครต่างไม่ขัดขวางใคร ถึงเวลานั้นจัดพิธีฉลองครบหนึ่งเดือน ขอเชิญ่ทานอ๋องมาดื่มสุราด้วยแล้วกัน"

อัจฉริยะหญิงเย่หลิวอิ๋งในวัยเยาว์ถูกเมิ่งหว่านถิงช่วยเหลือระหว่างทางถูกขายไปยังหอนางโลม เหตุนี้เย่หลิวอิ๋งและเมิ่งหว่านถิงจึงใช้ชีวิตพึ่งพาอาศัยกัน หลายปีต่อมา กู้ฉางชิงสามีของเมิ่งหว่านถิงสอบติดจอหงวนเข้าวังเพื่อเข้าเฝ้า ขณะที่เย่หลิวอิ๋งเข้าวังเป็นเพื่อนเมิ่งหว่านถิงเพื่อรับกู้ฉางชิง เมิ่งหว่านถิง กู้ฉางชิงและลูกที่ยังเป็นทารกก็ถูกยงกุ้ยเฟยสังหาร เย่หลิวอิ๋งเห็นคดีเลือดเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา เพื่อแก้แค้นหนี้เลือดให้เมิ่งหว่านถิง หนึ่งปีให้หลัง เย่หลิวอิ๋งจึงย่างเข้าสู่การแย่งชิงความโปรดปราน ทว่าหลังจากพลิกผันหลายตลบ กลับพบว่าฆาตกรคือคนอื่น...

ไป๋ลู่หนิงที่เป็นถึงแม่ทัพหญิง เพราะบาดเจ็บจึงถูกบิดาไป๋อี้หงผู้เป็นบิดาบังคับให้ออกจากราชการ ภรรยาของไป๋อี้หงอย่างนางหลิวจึงถือโอกาสยกไป๋ลู่หนิงให้แต่งงานกับคนเป็นวัณโรค แล้วให้ไป๋ลู่ถิง ลูกสาวตนเองแต่งงานกับหนิงอ๋อง แต่คิดไม่ถึงว่าในวันวิวาห์ของทั้งคู่จะขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวผิดฝาผิดตัว ไป๋ลู่ถิงจึงได้แต่งงานกับคนป่วย ส่วนไป๋ลู่หนิงแต่งงานกับหนิงอ๋อง...