ยุคเก่า

หลังจากแม่ของเหมี่ยนเป่าเสียชีวิต เธอถูกมองว่าเป็นเด็กนำเคราะห์และถูกขับไล่ออกจากหมู่บ้าน ด้วยของสำคัญในมือ เธอเดินทางไกลมาถึงเมืองและพบกับพ่อที่เป็นผู้บัญชาการทหาร ด้วยความสามารถด้านโหราศาสตร์และการทำนาย รวมถึงความโชคดีที่มีอยู่ในตัว เธอช่วยให้จวนผู้บัญชาการทหารรอดพ้นจากวิกฤตหลายครั้ง เปลี่ยนชะตาจากการถูกสังหารทั้งครอบครัว มาเป็นที่รักของทุกคนในครอบครัว และถูกยกย่องว่าเป็นเด็กนำโชค

เจี้ยนตงเป็นเหมือนหมาบ้าที่ภักดีต่อฮ่องเต้ขาด้วนอย่างหรงเจา วันที่หรงเจาขึ้นครองราชย์ ก็ได้คร่าชีวิตคนไปนับไม่ถ้วน เลือดนองทั่ววัง แต่ในวันนั้น หรงเจากลับฆ่าตัวตายในอ้อมกอดเจี้ยนตง เจี้ยนตงปวดใจเจียนตาย ครั้นพอลืมตาขึ้นอีกครั้ง ก็พบว่าตัวเองกลับมาสู่ช่วงเวลาที่หรงเจายังไม่ถูกทุบตีขาจนพิการ เป็นช่วงเวลาที่ชายหนุ่มยังเป็นองค์ชายเก้าที่สดใสบริสุทธิ์ในวัย 18 ปี ในชาตินี้ เจี้ยนตงที่เป็นขอทานอาศัยความทรงจำจากชาติก่อน จนได้เข้าไปสู่ในวัง ค่อย ๆ ก้าวไปอยู่ข้างกายองค์ชายเก้า ช่วยชายหนุ่มสังหารมารปีศาจที่ทำร้ายเขาจนเหมือนตกนรก เดิมที เจี้ยนตงมีนามว่าเจี้ยนตง ที่มาจากคำว่าเหมันต์ผู้ต่ำต้อย ครอบครัวนางทั้งสามชีวิตพากันลี้ภัยมาอยู่ในเมืองหลวง พ่อแม่ป่วยตายระหว่างทาง เหลือเพียงนางที่คอยขอทานเลี้ยงชีพ แต่เพราะเผลอพลั้งไปโดนชายเสื้อของเว่ยหรูเยียน ถูกบ่าวของนางทำร้ายจนบาดเจ็บหนัก เพื่อเอาชีวิตรอด นางจึงไปแย่งขนมเปี๊ยะขึ้นรากับขอทานคนอื่น ๆ ถูกพวกขอทานหยามเหยียดรังแก จนได้เจาหรงที่ผ่านมาช่วยชีวิตไว้ เพื่อตอบแทนบุญคุณและเพื่อมีชีวิตต่อไปให้ได้ นางจึงขอเป็นผู้ติดตามหรงเจา และได้ชื่อใหม่ว่าเจี้ยนตงที่แปลว่าพบเห็นเหมันตฤดู